Abbasqulu ağa Bakıxanov 1882-ci ildə baş komandanın dəftərxanasına Şərq dilləri mütərcimi təyin olunmuş, hərbi xidmətdə polkovnik rütbəsinə qədər yüksəlmişdir. — アッバース・ゴリー・アーガー・バキュハノフは1882年に総司令部官房における東方言語翻訳官に任命され､ 軍人として大佐の階級まで昇った。
Azərbaycanca — Yaponca Lüğət. 2011.
müəyyən — sif. <ər.> 1. Qəti olaraq təyin edilmiş, müəyyənləşdirilmiş. Müəyyən saatda görüşmək. Müəyyən adam. // Müvafiq, lazımi. Firidun müəyyən yerlərə zəng etdi. M. C.. Yarım saatdan sonra təzədən milis şöbəsindən gəlib müəyyən yoxlamalar aparmağa … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təyinnamə — is. <ər. təyin və fars. . . . namə> Bir işə, vəzifəyə, yerə təyin olunmaq haqqında sənəd. Səriyyə gəlib çıxmadısa da, Salam gözləmədi. Təyinnaməsini alıb yeni iş yerinə yola düşdü. M. C.. <Fəridə:> Siz yığışıb gedin, ana, mən… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
inspektorluq — is. İnspektor vəzifəsi. İnspektorluq etmək. İnspektorluğa təyin olunmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
düzəlmək — f. 1. Düz və hamar şəklə düşmək; düzlənmək. Çuxur düzəldi. 2. Təşkil olunmaq, əmələ gəlmək, ibarət olmaq. Müqim bəy . . bir neçə nahiyədən düzələn qəzanın rəisi oldu. S. R.. Həyətində yığıncaq düzəlmiş kəndli, Cavadı evinə dəvət etdi. Ə. Vəl.. // … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
təb — 1. is. <ər.> Şeir demək, musiqi yazmaq, mahnı oxumaq həvəsi, meyli; ilham. <Rüstəm bəy Sofyaya:> Məndə təb əsla yoxdur, bircə dəfə, yadımdadır, bir qıza şeir yazmışdım, o da xoşuna gəlməmişdi. Ç.. Mənə deməyin ki: – Bu təb, bu ilham;… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
baş — is. 1. İnsan bədəninin kəllə və sifətdən ibarət olan yuxarı hissəsi. İri baş. Onun başı ilə bədəni arasında tənasüb yoxdur. – Baş bədənin tacıdır, gözlər onun daş qaşı. (Ata. sözü). // Heyvan bədəninin beyin olan yuxarı və ya ön hissəsi. Toğlular … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bənd — 1. is. <fars.> 1. anat. Skelet sümüklərinin oynaq yerləri; buğum, məfsəl. Barmaqların bəndləri. Bəndləri ağrımaq. Bəndləri qırılmaq. – <Qazan xan> başında, bədəninin bəndlərində bir ağırlıq və sızıltı duydu. M. Rz.. 2. Müxtəlif… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
açılmaq — f. 1. Qapağı, örtüsü və s. götürülmək, düşmək, açıq hala gəlmək. Qutu açıldı. Qazanın qapağı açıldı. Damın üstü açıldı. Şüşənin ağzı açıldı. Qıfıl açıldı. 2. Aradakı maneə götürülmək, yaxud yox olmaq. Qarlar əridi, dağ kəndlərinə yol açıldı. //… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
əks — <ər.> 1. is. Bir şeyin işıq şüalarının sınması nəticəsində hamar, parlaq səth, güzgü, su və s. üzərində görünən şəkli, surəti. Aynada öz əksini görmək. Suda öz əksini görmək. Dəniz üzərində ulduzların əksi görünürdü. Mağazanın qabağından… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gəlmək — f. 1. Hərəkət edərək, yeriyərək bir yerə varmaq, çatmaq, yetişmək. Öz evimizə gəldik. Kinodan çıxıb mehmanxanaya gəldilər. – <Hacı Bağır:> Hə, axund, de görək nə xəbər ilə gəlmisən? H. N.. // Üzü danışana tərəf hərəkət etmək, yerimək,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
